Het is toch een universeel probleem. De verdwijnende sokken. Ik hoorde al theorieën over wasmachines die sokken opeten. Over sokken die een eigen leven leiden. San heeft het over het zakje-met-de-enkele-sokken. Eve had het onlangs ook al over enkele sokken.
Ook ik verzamel steeds meer enkele sokken. In de grote wasmand wordt het stapeltje steeds groter. Sokken die hun broertje kwijt zijn. Broertje, ja, want het blijken toch overwegend de jongens te zijn die sokken kwijtraken. Milan is de absolute kampioen. En dan moeten wij af en toe op jacht gaan. In zijn kamer. Naar eenzame sokken. Want dat zijn ze: eenzaam. En het klinkt wat poëtisch ook. Eenzame sokken.
Zullen we eens zien of ik geen enkele sokken heb die bij uw enkele sokken passen?
Ik denk dat er in mijn stapeltje eenzame sokken maar één meisjessok zit 🙂
Hier ligt ook een hele stapel enkele sokken. Om één of andere reden ben ik ook al eens een volledig paar kwijtgespeeld. Don’t ask how!
De wasmachine eet ze op. Echt waar! 😀