Met een dagje vertraging. Sinterklaas is een gek beest. Niet één die er nog in gelooft bij ons, maar hoe nader Sinterklaas bij de schouw, hoe meer ze opnieuw in hun fantasiewereld duiken. En dus werden toch nog schoentjes klaargezet. Met klontjes suiker en wortels. Eerst Lies, dan ook Milan. Jens na een tijdje ook, schoorvoetend. Sinterklaas bestaat toch niet, waarom zou ik me de moeite doen om mijn schoen te zetten? Goh, wij doen toch ook nog de moeite om cadeautjes te geven voor jullie sinterklaas? Mmmmhh. Het eindigde ermee dat hij twee schoenen zette. Veurallevalleveur. En dan waren ze content met de cadeautjes. En de koekjes, speculoos, mandarijntjes en chocola. Het leven kan toch simpel zijn. Soms.
Het blijft een magische tijd. Zelfs ik geniet er nog van. En soms komt Sinterklaas ook nog. Zelfs na 1 jaar politiek mandaat, kwam hij. M.a.w. ik ben dus geen stoute politicus.
Een heel brave politicus ben jij! 😀 Sinterklaas is bij ons op het werk nog niet geweest, hij was ziek!