Vorige vrijdag nog stond ik in het postkantoor op de Dendermondsesteenweg, om een pakje af te halen. Het werkte er gigantisch op mijn zenuwen, de deur piepte ongelooflijk iedere keer er iemand binnen of buiten ging. En dat gebeurt vaak, want het is daar toch een druk postkantoor. Ik dacht: “Moest ik hier werken, ik had al lang een pulleke olie mee om die deur te smeren, gek zou ik daarvan worden”.
Maar ik denk dat ik weet waarom die mensen die deur niet smeren. Het is de moeite niet. Het postkantoor gaat toch dicht. En weet je, ik snap dat niet. Zoals ik hierboven al schreef: het is een druk postkantoor. Je kan er niet komen zonder dat er volk voor je staat te wachten. Vaak zitten er twee loketbedienden. Het is hier ook een drukbevolkte wijk, met veel bejaarden en minder mobiele mensen. Waar moeten die allemaal naartoe? Naar de Hogeweg? Naar het Westveld (ook met sluiten bedreigd)? Naar Ledeberg, Gentbrugge? Naar het Stapelplein? Want dichter vind je geen andere postkantoren.
OK, in het artikel staat dat er geen postkantoren sluiten voor er een postpunt geopend is. Maar waar komt er een postpunt? Geen idee. De communicatie van De Post gaat daar toch behoorlijk de mist in. De service gaat stevig achteruit. Wat eerst nog de trage dood van een brievenbus was, lijkt nu al helemaal op verval.
[…] ging: op 22 februari sluit het postkantoor van de Dendermondsesteenweg. Grommel grommel. Ik had het er al eens over, maar had er daarna niets meer van gehoord, en had eigenlijk ook niet verwacht dat het zo snel zou […]