Gisteravond toch goed in een deuk gelegen. Ik was, naar aanleiding van Janna’s eerste concert en de TMF awards, aan het rommelen in mijn oude concerttickets. Bij al die spullen zitten ook nog wat memorabilia aan de dood van mijn vader, meer dan 25 jaar geleden. Een doodsprentje, een artikeltje uit de krant, een paar hele oude foto’s… en ook een bon die ik ooit eens van hem kreeg. Janna begon luidop te lezen, zonder al stilletjes verder te lezen. Waardebon – goed om een keer in het bos te… en toen lag ze plat van het lachen. Plat inderdaad, maar wel grappig. Het soort grapjes waar mijn vader heel erg voor te vinden was. En blijkbaar heb ik dit al die jaren bijgehouden.
Zalig, dat soort kleine herinneringen..