Daarstraks zijn we naar de Carrefour in Oostakker geweest. Jens had zijn turnbroek op mysterieuze wijze om zeep geholpen, dus een nieuwe drong zich op, en we hadden cadeaubons van Sodexho dus het zou ons niet veel kosten. We konden dat combineren met een snelle hap in de Lunch Garden.
In de Carrefour ergerde ik me al aan de mensen (of het soort mensen) die er rondliepen. Het lijkt me altijd zo’n ander publiek dan in de Delhaize. Maar ook in Delhaizes onderling heb je dat: het publiek van de Proxy Delhaize aan het Heirnisplein is bepaald niet hetzelfde als dat van de Delhaize aan de Watersportbaan bijvoorbeeld. Soit. De kassierster was ook al niet van de vriendelijkste, en onze bons moesten ze niet hebben. Urgh.
In de Lunch Garden wilden ze de bons gelukkig wel. En daar zat dan zo’n stel lawaaierige, vervelende, degoutante mensen aan een tafeltje bij ons in de buurt… urgh. Lelijk dialect (valt me daar wel vaker uit dat daar veel mensen uit Zele en wijde omstreken komen eten), luid praten, geen rekening houden met de mensen rond hen… en dan wel drie keer zeggen “goame vuurt”, maar dan blijven zitten en blijven de boel overheersen. Urgh. Gelukkig waren de frietjes met vol au vent wel lekker.
En als ik me zo een uur loop te ergeren aan mensen, vraag ik me af: ben ik nu asociaal, of zijn zij dat? Dat ik asociaal ben, dat weet ik eigenlijk wel. Blijft de vraag of die andere mensen ook asociaal zijn.