De publiciteitscampagne voor een verzamelreeks kunstboeken van De Standaard was helemaal my cup of tea: Het Lama Gods, ik lag in een deuk. Gegierd van het lachen heb ik. Vooral ook omdat de kerkfabriek van de Sint-Baafskathedraal er helemaal niet mee kon lachen, en gepikeerd reageerde. De droogstoppels.
Toogpraat
en nu is er ook het Lama Gods, the movie:
http://advertisinghangar.wordpress.com/2007/09/14/lama-gods-the-movie/