Satur9Pfwiiieeeeeeeeeeet! Zoals een ballonnetje dat leegloopt. Zoveel fut zit er nog in mij… flodderflodderflodderpfwiiiieeet… en dat laat zich ook merken in mijn blogavonturen. Heel veel wordt hier niet geblogd. Weinig fut, weinig inspiratie, weinig mee te delen, weinig standpunten. Aftellen, naar de grote vakantie. Aftellen, naar wat verlof. Aftellen, naar weer mooi weer. Wat moet ik vertellen ook? Over de meet-and-greet van mijn ouders en mijn schoonouders? Over het werk waar ik me bijwijlen bijna in slaap verveel? Over kindjes die geen goesting hebben in school, geen goesting in judo, geen goesting in examens, wel goesting in vakantie? ’t Zal wel weer beteren. Misschien als we naar ’t Atomium gaan volgend weekend voor Milan zijn Lentefeest. Als ’t schoon weer is tenminste. We zien wel.
(Niet dat ik niet gelukkig ben hoor, ik kus nog elke dag mijn handjes. Misschien is het net dat, dat gelukkig zijn voor weinig inspiratie zorgt? hihi)
