Ik had vannacht zo’n droom die uit het wakkere leven leek weggelopen te zijn. Zo realistisch, zo levensecht, de kleuren, de emoties…
We waren in Brussel, en hadden de wagen in een garage geparkeerd. Mijn tas had ik laten liggen, vond ik te lastig om mee te nemen. Toen we terug in de garage kwamen, was de wagen weg. Gestolen. Paniek! En dan, oei, mijn tas lag er nog in! Dubbele paniek! Ik moet mijn bankkaart blokkeren! Verdoeme, mijn identiteitskaart en de hele reut, stom van mijn tas in de wagen te laten liggen!
Wij gaan bellen en regelen, en na een tijdje kwam er een politieagent, met een briefje van een eerlijke vindster van mijn tas, met een lijstje van wat daar allemaal inzat. Van geld geen sprake, maar er zat ook geen geld in mijn portefeuille. Wel mijn bankkaart, en daar was op het briefje ook geen sprake van. Hm, vergetelheidje, of was de eerlijke vindster ermee weg?
Verder ging het verhaal niet meer, want ik werd wakker. Gelukkig maar, want fijn was het allemaal niet.