Janna heeft voor een boekbespreking Matilda van Roald Dahl gelezen, in het Engels. En dat was nu eens een boek dat ik ook wel wilde lezen, en zeker in het Engels. Ik had nog nooit eerder iets van Roald Dahl gelezen, shame on me. En het leest lekker! Dit is nu echt een kinderboek met vele lagen, dat ook door volwassenen gelezen kan worden. Niet zoals Samson en Gert, dat volgens Gert Verhulst ook vol lagen zit, zodat kinderen van alle leeftijden én volwassenen ervan kunnen genieten. Lagen, my ass. Veel geruzie, veel jaloezie en nijd. Wat bon ton schijnt te zijn in kinder- en tienerprogramma’s, kijk er Spring! maar eens op na. Maar goed, die programma’s zijn wellicht beter dan dingen à la Sponge Bob en andere tekenfilms. Ik vraag me trouwens af waarom in tekenfilms alleen maar geroepen kan worden, en er nooit eens op een normale toon gesproken kan worden. Ik heb in ieder geval na al die jaren mijn buik goed vol van tekenfilms en consoorten. Voilà, mijn ei is gelegd, ik ga verder lezen!