Het was me het busdagje niet.
Milan komt om 7u40 weer aanbellen: de bus komt maar niet. Hij moet daar eigenlijk maar een kwartier wachten, maar heeft geen uurwerk aan en dientengevolge geen besef van tijd, vandaar dat het ‘wat later’ was. Gebeld naar de busbegeleidster: de buschauffeur had zich overslapen, en zij zat nog altijd te wachten op hem, op school. Milan mocht thuis wachten tot ze erdoor kwamen.
Zelf vertrokken en har har, een half uur moeten wachten op de 6. Op de eerste dag dat het eens wat kouder is, ik was helemaal verkleumd. En veel later dan mijn goesting op het werk.