Doordat ik bij Janna al een paar maal op de coverversie door trut (ik ben te lui om het op te zoeken) en Marco Borzago botste, heb ik het origineel van The Babys eens opgezocht. Man man man, wat is dat een prachtnummer! En hail hail, dochterlief vindt de originele versie ook veel mooier! Ze heeft het niet voor Borsato, gelukkig maar.
En dan hoor ik ineens weer liedjes uit die periode (ik denk toch dat dat klopt, als mijn geheugen me in de luren legt: don’t shoot me): I Love the Sound of Breaking Glass, Girls Talk (ach ach ach wat mooi), Bojangle Plays Tonight, en dan denk ik aan Wenduine en Assenede en vakantie en vissen in de kreken…