Gisteren dacht ik toch echt dat ik autistischer ben dan ik wil toegeven. We waren op een feestje, waar nog twee mensen arriveerden die we kennen. En dit, op het gemakje samen zitten met twee en af en toe vier vrienden, vond ik veel en veel aangenamer dan bijvoorbeeld een barbecue waar 100 meer en minder bekende mensen rondlopen, of een trouwfeest waar je aan een grote tafel zit met een stel halfbekenden. Ik heb een plezante avond gehad, nergens geen last van gehad, me niet verveeld, niet om 11u beginnen verlangen naar mijn bedje. Gewoon op het gemak met een drankje en een hapje en een dessertje en veel leuke babbels.
door 
Satur9
Satur9
